Hallo, ik ben An-Sophie en ben mama van Lea (1,5j).
Oké, 18 maanden dus maar dat maanden-tel-systeem is niet zo mijn ding… Laat ons zeggen, ik ben er niet sterk in. Dat even ter zijde. Lea is een flinke en stoere meid met een eigen willetje en sterk karakter. Dat eigen willetje? Zeker van de papa! Verder kan ik hier nog vele regels neerpennen over hoe fantastisch mijn dochter is en hoe mooi het mama-zijn is. Maar laat het hier nu net daar niet over gaan.
Zolang Lea ter wereld is, zolang denk ik er aan om hier een positieve ervaring te delen. Want positief, dat is ze zeker!
Je kent het wel (of nog niet); enthousiast vertel je aan iedereen dat je zwanger bent en daar komen al de vele tips en tricks al. “Tetradoeken moet je zeker genoeg kopen!” Euhm, tetra-wat?
“Die fopspeen zeker niet kopen, hebben die kleintjes niet graag.” Oké dan, vlug noteren…
Bon, ook met voorbeelden kan ik vele schrijfregels vullen. Je wordt als mama-to-be overspoeld met goedbedoelde ervaringen tot je het bos door de bomen niet meer ziet. En laat net dan Kimberley dat ene lichtpuntje zijn.
Ongeveer 5 maand zwanger en op de checklist met goedbedoelde ervaringen staat “maak een afspraak voor de geboortelijst”. En hop, een paar weken later staan we in Bambino Ieper. Zenuwachtig? Check!
Een koffietje voor de papa en een colaatje voor de mama en daar gaan we dan! Plots zien we het bos terug door de bomen en door de goede (en eerlijke!) raad van Kimberley hebben we meteen een lijstje met de spullen die we echt nodig hebben. Van handige buggy tot een verzorgingsset voor de nageltjes. Zelfs het plaspotje staat al op de lijst. De leuke kleurtjes en hippe prints zorgen ervoor dat we alleen nog maar meer verlangen om de spulletjes al in huis te halen.
Begin september mochten we dan eindelijk Lea in onze armen sluiten. En wat blijkt, ook Lucien, de zoon van Kimberley en Guillaume beslist een dag later om wat vroeger dan verwacht gedag te komen zeggen. Wat een schitterend nieuws! Ah… neen… oh nee… en nu!? Ik ben net bevallen en de dame van de winkel waar mijn geboortelijst ligt, is zojuist ook net bevallen. Neen, dat was niet de afspraak… lichte paniekaanval maar Kimberley stelde mij gerust dat alles goed kwam. En eerlijk, dat was ook zo! Alles verliep vlot, de mensen vonden hun weg naar de geboortelijst en de mooi verpakte spulletjes vonden hun weg naar ons.
Kortom, om mijn eerste “blog” af te sluiten… een grote dank je wel aan Kimberley! Jij zorgde ervoor dat ik het bos door de bomen zag en de spulletjes heb die ik ook echt nodig heb. En ook niet te vergeten, bedankt voor de leuke baby-babbels, jouw handige ververshoek voor als de weg naar huis te lang is om een stinkende kaka-pamper aan te laten, en bedankt voor jouw altijd enthousiaste lach!
Een stiekem-al-aan-het-verlangen-tot-het-tweede-lijstje mama